Bij het overlijden van iemand komen veel emoties en tranen bij kijken, maar vaak ook stilte. Er valt even niets zinvols te zeggen, het is onbegrijpelijk en er is verdriet. Veel verdriet. Soms is niets zeggen ook even goed. Even in stilte bijkomen om de emoties te verwerken en het een plekje proberen te geven. Je gedachten op een rijtje  krijgen of om diegene die zo gemist wordt te herinneren zoals hij of zij was. Stilte en verdriet gaan vaak hand in hand.